امروزه درخت خولان دريايي كه زادگاه اصلي آن در هيمالايا است نه تنها در بسياري از نقاط جهان شناخته شده است.
. دانستني هاي علمي درباره درخت خولان دريا (Sea-buckthorn):
* در طي قرون متمادي Seabuckthorn به عنوان ميوه اي مغذي با خواص اعجاب آور درخت خولان دريايي به عنوان غذاي مكمل درماني، براي قويتر شدن عضلات و مقاوم شدن بدن اسبهاي جنگي در آسيا و اروپا شناخته شده بود.
با اين وجود سالهاي زيادي از معرفي آن به عنوان ميوه اي اعجاب انگيز به مردم آمريكاي شمالي نمي گذرد.
* امروزه درخت خولان دريايي كه زادگاه اصلي آن در هيمالايا است نه تنها در بسياري از نقاط جهان شناخته شده است بلكه محصولات اين درخت ميوه از مربا و آبميوه و ژله تا كرم هاي محافظت كننده پوست روز بروز در ميان مردم محبوبيت بيشتري پيدا مي كند.
* در اين گياه اعجاب آور بيش از 190 ماده ي بيولوژيك فعال نظير 6 ويتامين، 22 نوع اسيد چرب[1]، 42 نوع چربي و 36 نوع فلاونوييد[2]وجود دارد.
تاريخچه درخت خولان دريا:
نام علمي درخت خولان دريايي HIPPOPHA RHAMNOIDES تيره : Elaeagnaceae است. در دوران باستان از برگ و شاخه ي اين درخت در مقابل عفونتهاي ناشي از زخم استفاده مي شده است. جنگجويان يوناني از عصاره SEABUCKTHORN براي درخشان تر شدن بدن اسب ها استفاده مي كردند به همين دليل اين گياه را كه ازتركيب دو واژه ي HIPPO به معناي اسب و PHAOS به معناي درخشان،HIPPOPHA ناميده اند. اين گياه در اروپا به نامهاي Siberian pineapple ,Sea berry, Sand thorn, شناخته ميشود در ايران نيز به نامهاي سنجد صحرايي،سنجد تلخ، كام و خولان دريا خوانده مي شود و اعراب به آن عاسول رومي لقب داده اند.
دامنه انتشار و گستردگي جغرافيايي درخت خولان دريا:
به خاطر مقاومت شگفت انگيز اين گياه در مقابل تغييرات اب و هوايي دامنه انتشار ان از ارتفاعات پست كنار درياي بالتيك در اروپا تا ارتفاع 5200 متري در دامنه كوه اورست در هيمالايا متفاوت است. در اروپاي غربي اين گياه به خاطر خاصيت جذب نمك و تثبيت خاك در كناره هاي دريا كاشته مي شود در حاليكه درآسياي مركزي محل كاشت آن بيشتر در نواحي بياباني و خشك است.seabuckthorn ميتواند دماي مثبت 40 درجه تا منفي 40 درجه سانتيگراد را تحمل كند و در خاكهاي شور و قليايي به رشد خود ادامه دهد,از ريشه هاي ضخيم اين درختچه به سهولت پا جوش هاي بسياري خارج مي شود كه خود موجبات انبوه شدن گياه را در ناحيه اي فراهم مي آورد و ازاين جهت است كه دراراضي ماسه اي سواحل درياها براي جلوگيري از حركت تپه هاي ماسه اي اين درختچه را مي كارند تا به سهولت براثر انبوه شدن جلوي پيشرفت اين تپه ها را بگيرد.
.بيش از 90 در صد seabuckthorn دنيا در كشورهاي چين ، مغولستان، روسيه ، اروپاي شمالي و كانادا وجود دارد.
در ايران نيز به طور طبيعي ميتوان اين گياه را در نواحي مختلف پيدا كرد ,درختچه آن در دامنه البرز، مخصوصا اطراف تهران، ونك، شهرستانك، سپهسالار، ميگون، كرج و گچسر,ارتفاعات دويست وبيست متري ونك ، پس قلعه ، قزوين ، آذربايجان : قره داغ به عمل مي‌آيد.
نام هاي محلي آن سنجد تلخ ، كام ،كهام (دره كرج) كاه (در طالقان) چالي (در قره تپه و ايشلق در ميانه) كوكورد (آذربايجان غربي).
در كشورهاي چين، روسيه،سويس وژاپن هزاران كارخانه درامرتوليد اين محصول بسياربا ارزش مشغول فعاليت هستند.از اين گياه كه گياه دارويي نيز به حساب مي آيد محصولات به دست آمده ازفرايند ميوه وبرگ ودانه اين گياه ، شامل محصولات آرايشي- بهداشتي ، دارويي وغذايي مي باشد.
برگهائي درازوباريك ، نوك تيزوبه درازاي پنچ تا شش وبه عرض يك سانتي متردارد. پهنك برگ آن فاقد دندانه ولي داراي دمبرگ بسيار كوتاه است سطح فوقاني پهنك برگ هاي آن به رنگ سبزخاكستري ولي سطح تحتاني آنها نقره اي و پوشيده از فلسهاي مايل به خرمائي است گل هاي آن كه دراوائل بهارظاهرمي گردد ، رنگ مايل به سبز دارد و دو نوع نروماده دارد.
رنگ مايل به سبز دارد و دو نوع نروماده دارد. ميوه اش كوچك تقريباً كروي به رنگ زرد و نارنجي و داراي طعم ترشي است.
قبر حضرت آدم
نوشیدنی های ساده و خوشمزه برای پذیرایی از میهمان